مفيش منها – رامي جمال

شعرها ناعم كالليل الكُحل اللى مزهزه عينها
عجبانى الغمازة اللى على الخد اللى بتزينها
بتخلى قلبى القاسى لما يُشوفها يحنّلها
والحجر دا ينطق لما تعدى ويكلمها

أنا شوفت حلاوة الطَلة مفيش منها فى بلاد برا
ولا حتى اتنين فى القارة ما هو دى عليها جمال
أكتر من السُكر حَلاَ ما هو ده اللى عليها اتسمى
قمرة وجاية من الجنة وأكتر من كده يتقال

دى براحة وبصراحة للجنة جابت قلبى

قلبها أبيض والطِيبة الحلوة دى أحلى مافيها
فى كلامها براءة وضحكة جميلة باينة فى عينيها
إحساسها العالى فى عيون قلبى ملكة مخلّيها
ودى لما بتلمس الحاجة بإيديها بتحليها